Długi pobyt w kosmosie może zmienić ludzkie DNA. NASA zakończyła badania na braciach bliźniakach12.04.2019

Amerykańska agencja kosmiczna opublikowała właśnie badania podsumowujące przełomowy eksperyment. Polegał on na rocznym rozdzieleniu dwóch bliźniaków – emerytowanych kosmonautów Scotta i Marka Kelly. Pierwszy z braci poleciał na orbitę, gdzie spędził okrągły rok, drugi został na Ziemi.

Raport stanowi podstawę do oceny zagrożeń związanych z długotrwałym mieszkaniem w przestrzeni kosmicznej. Aby przeprowadzić to badanie wykorzystano dwóch jednojajowych bliźniaków o identycznym DNA – Scotta i Marka Kelly'ego. Dzięki późniejszemu porównaniu ich genomu można było stwierdzić, czy w kodzie genetycznym osoby przebywającej w kosmosie zachodzą jakiekolwiek zmiany. Wstępne wyniki, które NASA opublikowała w 2018 r. pokazały, że u przebywającego w stanie nieważkości Scotta Kelly'ego zmieniło się aż 7 procent genów. Geny, które uległy zmianie, związane są z budowaniem kości i reakcją na niedotlenienie, a telomery (zlokalizowane na końcu chromosomu fragmenty mające wpływ na budowę komórek i przyspieszające zdolność ich naprawy) wydłużyły się. To jeden z dowodów na to, że organizm Scotta „odmłodniał” w trakcie pobytu w kosmosie.

Kiedy wchodzimy w przestrzeń kosmiczną, doświadczamy mikrograwitacji oraz ogromnej prędkości. Nasze ciała przystosowują się jednak do tego i nadal funkcjonują. Okazuje się, że nawet lepiej niż na Ziemi. 

Steven Platts, NASA

Teraz, po kolejnych miesiącach obserwacji i monitorowania stanu zdrowia astronauty ujawniono, że obecność w kosmosie nie wpłynęła negatywnie na jego układ immunologiczny. Opublikowany parę dni temu pełen raport NASA i jego podsumowanie, które ukazało się w magazynie Science, potwierdza, że układ odpornościowy astronauty działał na orbicie bez zarzutu. Wyniki uzyskano po zbadaniu jego reakcji na szczepionkę grypy, którą przyjął w trakcie misji – organizm Scotta zareagował na nią tak samo jak organizm brata bliźniaka na Ziemi. Ma to zasadnicze znaczenie dla ochrony zdrowia astronautów mieszkających na statku kosmicznym.  

Okazało się także, że większość zmian, które zaszły w DNA astronauty, cofnęły się do początkowego stanu po niespełna 6 miesiącach przebywania na Ziemi. NASA planuje dalsze eksperymenty tego typu, które mogą mieć duże znaczenie w planowaniu długich i wymagających dla astronautów podróży kosmicznych.