„Księgi Jakubowe” Olgi Tokarczuk doczekają się pierwszego przekładu na język angielski 26.02.2021

Kapituła noblowska, przyznając nagrodę polskiej pisarce, stwierdziła, że licząca ponad 900 stron książka to jej opus magnum. 

Olga Tokarczuk była popularna poza granicami naszego kraju jeszcze przed tym, gdy zdobyła Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury, ale wyróżnienie, które otrzymała w tym samym roku co Austriak Peter Handke, sprawiło, że apetyt obcokrajowców na prozę Polki stał się jeszcze większy. Informacje o nowych przekładach jej książek pojawiają się bardzo regularnie. Najczęściej tłumaczonymi pozycjami w jej dorobku są Bieguni, Prawiek i inne czasy oraz Prowadź swój pług przez kości umarłych, na podstawie którego Agnieszka Holland zrealizowała film Pokot z Agnieszką Mandat w roli głównej.

Dużym wyzwaniem dla osób zajmujących się przekładem pozostają Księgi Jakubowe, które nad Wisłą ukazały się w październiku 2014 roku. Nie dość, że książka liczy ponad 900 stron, to jest napisana eklektycznym, kipiącym od archaizmów i stylizacji językiem. Co więcej, Tokarczuk zdecydowała się na sportretowanie barwnych, choć częśto pomijanych losów Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Zakreśliła też sylwetki szeregu postaci w niej żyjących, opisując poetkę Elżbietę Drużbacką, przywódcę religijnego Jakuba Lejbowicza Franka czy kasztelanową Katarzyną Kossakowskiej. Nic dziwnego, że oddanie ducha monumentalnej powieści, która przez kapitułę noblowską została okrzyknięta mianem opus magnum Tokarczuk, wiąże się z dużym nakładem artystycznej i intelektualnej pracy. Książka nie była dotąd dostępna w języku angielskim, ale dzięki Jennifer Croft, stałej współpracowniczce Polski, zmieni się to już w listopadzie. 

– Olga w Księgach Jakubowych bardzo precyzyjnie prezentowała zmysłowe aspekty świata przedstawionego. Jak zawsze uważała na to, żeby uwzględnić szczegóły dotyczące jedzenia, odzieży i innych elementów życia codziennego, które ożywiają daną rzeczywistość – podkreśla tłumaczka w oświadczeniu cytowanym przez portal „The Guardian”. – Uwielbiałam je odkrywać, gdy poznawałam każdą z dziesiątek postaci. Ich historie zdawały się bardzo wzruszające i pouczające – dodaje. Jej entuzjazmowi wtóruje sama noblistka. – Mam nadzieję, że w rezultacie moja lokalna, oparta na osiemnastowiecznych realiach historia stanie się uniwersalną opowieścią o przekraczaniu granic i buncie, który zawsze tli się w ludzkości – konkluduje. 

Dotychczasowy dorobek Tokarczuk zamyka zbiór esejów i wykładów Czuły narrator, który ukazał się w zeszłym roku nakładem Wydawnictwa Literackiego.