Nicolás Jaar autorem dwuczęściowej składanki z muzyką ze Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia 23.05.2022

Na płytach znalazły się kompozycje pionierów rodzimej awangardy, m.in. Eugeniusza Rudnika, Włodzimierza Kotońskiego czy Bogusława Schaeffera. 

Współtwórca duetu Darkside, który występuje zarówno pod swoim nazwiskiem, jak i pod pseudonimem Against All Logic, ostatnio polubił się z Polską. Chilijczyk niedawno uczestniczył w krakowskim festiwalu Unsound jako pomysłodawca i kurator improwizowanego projektuWeavings. Na scenie w jednym rzędzie stanęli w nim zagraniczni (m.in. klarnecistka Angel Bat David czy Australijczyk Oren Ambarchi) i rodzimi (Antonina Nowacka, Resina, Raphael Rogiński) artyści.

Być może właśnie podczas niedawnych wizyt nad Wisłą w głowie producenta zakiełkowała myśl dotycząca uważniejszego przyjrzenia bogatemu dziedzictwu nieistniejącego już Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia. Zamknięte w 2004 roku miejsce było ostoją dla awangardowych, stale poszukujących kompozytorów. Jaar w dwuczęściowej kompilacji Would It Sound Just As Bad If You Played It Backwards? A Collection of Sounds from the Studio Eksperymentalne Polskiego Radia (1959​-​2001) wydanej nakładem jego wytwórni Other People złożył im niezwykły hołd. Składanka właśnie trafiła do sieci w formie cyfrowej, ale można także zamówić jej specjalne, winylowe wydanie. 

Wybrane kompozycje korespondują na płytach z twórczością Zofii Kulik – rzeźbiarki, performerki i fotografki, która przez blisko dwadzieścia lat współpracowała z Przemysławem Kwiekiem jako duet KwieKulik. Jako artystka była także zainteresowana teorią formy otwartej Oskara Hansena. W myśl niej różne dzieła zawsze powinny być gotowe na umieszczenie w nowych kontekstach i w innych przejawach stale zmieniającej się rzeczywistości. Jej propagatorzy postulowali egalitaryzm i demokratyzację sztuki, co widać na przykładzie okładki drugiego albumu. Zdjęcie dokumentujące instalację Wycieczka po Warszawie zostało wykonane pod stołecznym Pałacem Kultury i Nauki. Białe płótno trzymane przez Kulik za każdym razem wchodziło w inną interakcję z otoczeniem. Niekiedy było ekranem służącym do wyświetlania projekcji, żeby później przeobrazić się w obiekt sam w sobie.