Pianka z popcornu zamiast styropianu. Autor projektu wpadł na ten pomysł podczas seansu kinowego 19.11.2021

Zaletą granulowanego materiału jest to, że lepiej absorbuje ciepło, jest znacznie mniej łatwopalny, a po wyrzuceniu może być ponownie wykorzystany jako pasza dla zwierząt. 

Bez pianki z polistyrenu ekspandowanego, czyli porowatego tworzywa sztucznego powszechnie znanego jako styropian, trudno wyobrazić sobie termoizolację budynków, produkcję jednorazowych pojemników na żywność albo dekoracji. Jej popularność nie powinna dziwić: jest lekka i tania, jednak nadal pozostaje niebiodegradowalna i trudno wykorzystać ją ponownie. W dobie nadprodukcji materiałów potrzeba, żeby zastąpić ją czymś przyjaźniejszym dla środowiska, staje się coraz bardziej nagląca. Niecodzienna odpowiedź na nią napłynęła właśnie z Uniwersytetu Georga-Augusta w Getyndze. 

Bezpośrednią inspiracją dla Alirezy Kharazipoura, materiałoznawcy z niemieckiej uczelni, okazała się wizyta w kinie dziesięć lat temu, kiedy zaopatrzył się w torebkę popcornu do seansu filmu. Naukowiec stwierdził wtedy, że ziarna kukurydzy prażone w wysokiej kukurydzy mogły znaleźć inne zastosowanie. Niedługo potem rozpoczął prace nad tworzeniem płyt izolacyjnych z wykorzystaniem naturalnego surowca. – To moja cegiełka na rzecz czystego, wolnego od produktów na bazie plastiku środowiska – tłumaczy w rozmowie z portalem „New Atlas" Kharazipour. 

Proces produkcji ekologicznego styropianu rozpoczyna się od mechanicznego rozdrobnienia ziaren kukurydzy na granulki. Małe cząstki są rozprężane za pomocą pary wodnej pod wysokiej ciśnieniem. Do tak zmodyfikowanych elementów dodaje się środek wiążący wykonany z białka roślinnego, po czym mieszanina jest wtłaczana do formy. Na tym etapie jest już gotowa do użycia. 

Niemieccy badacze zaznaczają, że kukurydziane płyty lepiej absorbują ciepło od polistyrenu ekspandowanego. Są znacznie mniej łatwopalne, a przede wszystkim mogą być ponownie wykorzystane jako komponent biogazu albo paszy dla zwierząt. Nie wiadomo jednak, czy podobnie jak talerze z otrębów pszennych są jadalne dla człowieka. 

Więcej szczegółów dotyczących dopiero co opatentowanego rozwiązania zawarto na stronie Uniwersytetu.