Psychodeliczna podświadomość. Zobacz animację „Eating in The Dark” Inari Siroli 24.03.2022

Fińska animatorka ukazuje, że pozornie niewinna wizyta w sklepie z zabawkami erotycznymi może przerodzić się w coś zupełnie nieoczekiwanego. 

Eating in the Dark powstawało w czasie, gdy Inari Sirola, artystka szczególnie zainteresowana zagadnieniami ról płciowych i konwenansów społecznych, przebywała na wymianie studenckiej w japońskim Kioto. – Przebywanie w miejscu, w którym zawsze miałam nadzieję być, w zupełnej samotności i bez niczego, co przypomina o tym, kim się jest, było szokująco trudne i otwierające oczy. Zdałam sobie wtedy sprawę z tego, jak krucha potrafi być tożsamość człowieka i jak łatwo możemy się zagubić – tłumaczy animatorka w rozmowie z youtube'owym kanałem „Short of the Week”. Finka chciała tym samym odwzorować emocje towarzyszące odbieraniu negatywnych komentarzy ze strony otoczenia. Coś, co wcześniej zdawało się być atutem, przeobraża się pod wpływem kąśliwych uwag w przedmiot wstydu. 

Historia ukazana w Eating in the Dark rozpoczyna się w sklepie z zabawkami erotycznymi, gdzie główna bohaterka chce kupić wibrator. Chociaż Siro nie ma niczego złego na myśli i chce jedynie odkryć własne „ja”, zapewniając sobie przyjemność, w jej głowie nagle pojawia się żółty demon. Osobliwa kreatura przypomina jej o wszystkich błędach, zabierając ją w psychodeliczną podróż w głąb własnej świadomości. Szczególny charakter podróży przez nierealne wymiary uwypukla charakterystyczny styl Siroli. To odważne, wyraziste połaczenie obłych kształtów, pastelowej estetyki rodem z vaporwave'u i płynnych gradientów. Wizualnie i tematycznie może skojarzyć się z dwiema krótkometrażowymi animacjami stworzonymi w Polsce – Cipką Renaty Gąsiorowskiej i Acid Rain Tomasza Popakula, którą w 2019 roku prezentowaliśmy na łamach Papaya.Rocks. 

– To pyszny smakołyk, owinięty w warstwy zabawy i absurdu, ale w jego centrum znajduje się ważne przesłanie dotyczące pozytywności, sprzeciwu i samoakceptacji. Mamy do czynienia z doskonałym przepisem, który pozostawia widza jednocześnie zadowolonym i głodnym czegoś więcej – chwali projekt Finki kuratorka Serafina Serafimova, nawiązując do „jedzeniowego” tytułu filmu. Z Eating in the Dark można zapoznać się poniżej, a z innymi, równie charakterystycznymi pracami Inari Siroli – na jej oficjalnej stronie internetowej.