Tak może wyglądać pierwsza księżycowa wioska. Zobacz wizualizację biura SOM 07.06.2021

Wideo jest prezentowane w ramach tegorocznego Międzynarodowego Biennale Architektury w Wenecji. 

W marcu pisaliśmy na łamach Papaya.Rocks o nowym projekcie międzynarodowego studia architektonicznego ABIBOO, które wzięło udział w konkursie zorganizowanym przez organizację pozarządową The Mars Society i zdobyło w nim tytuł finalisty. Zadaniem projektantów było opracowanie koncepcji pierwszych marsjańskich miast. Zgodnie z założeniami plebiscytu pomysły miały zawierać walory estetyczne, ale jednocześnie cechować się dużą funkcjonalnością.

Pracownicy ABIBOO uznali, że pozaziemska aglomeracja powinna być zlokalizowana na zboczu jednego z klifów w strukturze znanej jako Tempe Mensa, która chroni przed promieniowaniem kosmicznym i obfituje w źródła wody. Budynki, których makiety stanęły w szranki z innymi koncepcjami, byłyby połączone ze sobą trójwymiarową siecią tuneli. Ludzie przemieszczaliby się między nimi za pomocą szybkobieżnych wind, a także autobusów i pociągów poruszających się w przestrzeniach o określonym ciśnieniu. 

Równie fascynującym wyzwaniem, które stoi przed konstruktorami, inżynierami i architektami, jest ustalenie kształtu pierwszych kolonii na Księżycu. Autorską wizję tego, jak powinny wyglądać, zaprezentowało właśnie inne międzynarodowe biuro – Skidmore, Owings & Merrill (SOM). Ich film Life Beyond Earth stanowi odpowiedź na pytanie How will we live together? – hasło tegorocznego Międzynarodowego Biennale Architektury w Wenecji.

– Nasz projekt reprezentuje zmianę paradygmatu w architekturze kosmicznej, ucieleśniając spostrzeżenia zebrane dzięki międzynarodowej współpracy międzysektorowej – mówi w oficjalnym oświadczeniu Daniel Inocente, starszy projektant z SOM. – Zadania, przed którymi stanęliśmy, zainspirowały nowe rozwiązania i pozwoliły nam wyobrazić sobie przyszłość ludzkości poza Ziemią – dodaje. 

Aby jak najlepiej zaprojektować pozaziemskie przestrzenie, biuro skorzystało z pomocy Europejskiej Agencji Kosmicznej. Punktem wyjścia dla ich planów był też Bigelow Expandable Activity Module – nadmuchiwany, testowy moduł mieszkalny, który od kilku lat stanowi element Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Dzięki niemu udało się ustalić, że zabudowania powinny składać się z półprzepuszczalnej struktury przypominającej skorupę.

Architekci opracowali też inteligentny system oświetlenia, typ elementów wnętrza możliwych do modyfikacji oraz układ pięter. Wiele wysiłku włożyli również w znalezienie odpowiedniej lokalizacji, która została opisana jako najbardziej pożądana nieruchomość w Układzie Słonecznym. To obrzeże krateru Shackleton obok bieguna południowego. Miejsce to zapewnia stały widok na Ziemię, dostęp do złóż lodu oraz przystępną jak na księżycowe warunki temperaturę.