Wielkie odkrycie archeologiczne w Izraelu. To może być brakujące ogniwo w historii ewolucji człowieka 25.06.2021

Znalezione kości wyróżniają się charakterystyczną kombinacją cech neandertalczyka i wczesnego człowieka, co odróżnia je od Homo sapiens żyjącego w tym samym czasie w regionie. 

Ważna skamielina została znaleziona podczas wykopalisk na prehistorycznym stanowisku Nesher Ramla, które znajduje się nieopodal miasta Ramla położonego w centralnej części Izraela. Kopiąc dół o głębokości 8 metrów, specjalistyczne maszyny natknęły się na duże grupy szczątków zwierzęcych (m.in. koni, danieli oraz turów), narzędzia kamienne oraz kości ludzkie. Międzynarodowy zespół kierowany przez badaczy z okolicznej Jerozolimy i Tel Awiwu doszedł do wniosku, że te ostatnie należały do nowego typu człowieka, który wcześniej nie był znany nauce. Zgodnie z powszechną praktyką został nazwany na cześć miejsca, w którym pojawiły się jego pozostałości. 

– To niezwykłe odkrycie – nie kryje zaskoczenia dr Yossi Zaidner z Instytutu Archeologii przynależącego do Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie. – Nigdy nie przypuszczaliśmy, że archaiczny Homo przemierzał te tereny tak późno w dziejach ludzkości. Inne znaleziska pokazują, że „Nesher Ramla Homo" posiadał zaawansowane technologie produkcji narzędzi kamiennych i wchodził w interakcje z miejscowymi Homo sapiens – dodaje. O tym, że prehistoryczny człowiek różnił się od istniejących i dobrze znanych typów, zaświadczyła szczegółowa analiza cech charakterystycznych kości szczękowych, czaszki oraz zęba.

– Ludzie myślą w określonych paradygmatach. Zawsze staramy się przyporządkować skamieniałości do znanych grup typu Homo erectus albo Homo heidelbergensis – tłumaczy dr Rachel Sarig. – Tym razem mówimy temu „nie". Wpadliśmy na reprezentanta osobnej grupy: z charakterystycznymi cechami. Na późniejszym etapie rozwoju małe społeczności tego typu migrowały do Europy, gdzie ewoluowały w klasycznych neandertalczyków, których znamy, a także do Azji. Izrael służył jako skrzyżowanie obu tych kontynentów i Afryki, będąc tyglem, w którym różne populacje mieszały się ze sobą, a następnie rozprzestrzeniały się po całym Starym Świecie. Odkrycie z terenu Nesher Ramla pisze nowy, fascynujący rozdział w historii ludzkości – dodaje. 

Wiek znalezionych kości datuje się na 120-140 tysięcy lat. O tym, w jaki sposób go ustalono, naukowcy piszą w artykule opublikowanym na łamach portalu „Science". Oprócz tego eksperci podzielili się spostrzeżeniami dotyczącymi artefaktów, jakie znaleziono przy szcżątkach. Dr Yossi Zaidner wraz ze swoimi kolegami wyjaśnia, że odkryte na stanowisku krzemienie były wykonywane techniką lewaluaską rozpowszechnioną w środkowym paleolicie. Polegała ona na obróbce kamiennego rdzenia przed uderzeniem, czyli odbiciem.