Egipskie piramidy i Westminster Bridge. Zobacz, jak wygląda rekonstrukcja filmów sprzed 120 lat05.01.2021

Kanał Denisa Shirayeva, rosyjskiego pasjonata historii i sztucznej inteligencji, obserwuje już blisko pół miliona internautów. 

– Jakiś czas temu natknąłem się na niesamowity zbiór archiwalnych filmów braci Lumière przesłanych w świetnej jakości. Trudno było mi się oprzeć pokusie pracy z nimi przy pomocy mechanizmów uczenia maszynowego. Przed wami efekt kilku miesięcy przetwarzania oraz edycji dźwięku – zapowiada swoją najnowszą realizację Denis Shirayev. Założyciel stacjonującej w Gdańsku firmy Neural Love niestrudzenie znajduje materiały dokumentujące życie codzienne przełomu XIX i XX wieku, a następnie dokonuje ich skrupulatnego odnowienia. Rezultatem jego prac są pieczołowicie odrestaurowane migawki z największych światowych metropolii. Rosjanin wziął już na warsztat wideo z Tokio, Paryża albo Nowego Jorku. 

Choć popularyzatorska działalność Shirayeva zbiera już pierwsze głosy krytyki, o których wspominaliśmy już na łamach Papaya.Rocks, autor bynajmniej nie jest zniechęcony do dalszych poczynań. W swoim najdłuższym dotąd materiale prezentuje kolejne odnowione perełki: ujęcia z lyońskiego Place des Cordeliers, londyńskiego Westminster Bridge, nowojorskiego Broadwayu oraz tureckiej zatoki Złoty Róg. Na wytypowanej przez niego liście znalazły się także nagrania starożytnych piramid w Gizie i rynku w sercu stolicy Martyniki, Fort-de-France. 

Próbkę technicznych umiejętności Rosjanina poprzedza krótka prelekcja, w której tłumaczy, jak wygląda proces restaurowania wideo. Najpierw skonstruowany przez niego algorytm zwiększa szybkość klatek do 60 na sekundę, a nastepnie stabilizuje obraz, z którego usuwa wszelkie niedoskonałości. Najważniejszą częścią procesu jest jednak poprawa rozdzielczości materiałów do 4K. Aby to osiągnąć, Shirayev korzysta z pomocy sztucznych sieci neuronowych. W sukurs jego działaniom związanym z kolor korekcją przychodzą zaś generatywne sieci przeciwstawne, czyli tzw. GAN. Funkcjonują one na zasadzie dychotomii – generatory wymyślają nowe rozwiązania (w tym przypadku dobór odpowiednich barw), a dyskryminatory poddają je krytycznej analizie.