Dźwięki utkane z pajęczyny. Nietypowy projekt muzyczny od naukowców z amerykańskiego MIT13.04.2021

Markus Buehler, jeden ze współautorów przedsięwzięcia, zwrócił uwagę na to, że podstawowym bodźcem stymulującym niewielkie zwierzęta są wszechobecne wibracje. 

Vienna Vegetable Orchestra zamieniła instrumenty na warzywa, eksperymentalny duet Matmos skorzystał z dudnienia pralki, a kolektyw Be nagrał rój 40 tysięcy pszczół, przekształcając zarejestrowane dźwięki w awangardową kompozycję. Pomysłów na to, jakimi nieoczywistymi drogami kroczyć, żeby stworzyć nową muzykę, nie brakuje. Choć niektóre z nich, jak płyta Luki Yupanqui, w której wykorzystano odgłosy płodu w łonie kobiety, bywają dyskusyjne, każdy z nich jest żywym dowodem na to, że audiosfera otaczająca człowieka wciąż kryje wiele tajemnic. Kolejnym argumentem potwierdzającym tę tezę zdaje się projekt naukowców z Massachusetts Institute of Technology, w którym zbadano to, jak zachowują się pająki. 

– Żyją one w środowisku strun. Nie widzą zbyt dobrze, dlatego wyczuwają otaczający je świat z pomocą wibracji o różnych częstotliwościach – tłumaczy zachowanie pająków jeden ze współautorów przedsięwzięcia, Markus Buehler. Drgania mogą pojawić się wtedy, gdy porusza się wiatr, zwierzęta rozciągają jedwabną nić albo uwięziona mucha próbuje wydostać się z pułapki. Naukowców ciekawiło, czy z takich dychotomii można wyodrębnić określone melodie lub rytmy. – Pajęczyny mogłyby być nowym źródłem muzycznej inspiracji, bardzo różnym od zwykłych ludzkich doświadczeń – dodaje specjalista. Wskazuje jednocześnie, że szczegółowy research mógłby dać wgląd w specyfikę konstrukcji skrupulatnie tkanych przez zwierzęta. Wśród potencjalnych wykorzystań tej wiedzy znajduje się budowanie bardziej precyzyjnych urządzeń do drukowania przestrzennnego. 

Badacze przeskanowali naturalne pajęczyny za pomocą lasera, żeby uchwycić ich dwuwymiarowe przekroje, a następnie zrekonstruowali je za pomocą algorytmów komputerowych jako sieci 3D. Dzięki temu rozwiązaniu zespół ekspertów mógł przypisać różne częstotliwości dźwięku do poszczególnych pasm sieci, tworząc coś w rodzaju „nut”. Następnie ułożono z nich melodię, którą odegrano na instrumencie przypominającym harfę. O tym, jak brzmi efekt końcowy, można przekonać się w poniższym wideo. 

Więcej informacji dotyczących pajęczego projektu zawarto na stronie Amerykańskiego Stowarzyszenia Chemicznego. To właśnie podczas jego wiosennego spotkania po raz pierwszy przedstawiono wnioski z eksperymentu szerszej publiczności.