Za pan brat z przyrodą. Naukowcy uważają, że miłość do natury można odziedziczyć04.02.2022

Eksperci z Narodowego Uniwersytetu w Singapurze przebadali 1153 pary bliźniąt, pytając się o ich doświadczenia związane z przebywaniem na świeżym powietrzu. 

Chwilę temu pisaliśmy o nowym sukcesie Kanadyjczyków stojących za projektem PaRx, który ruszył w listopadzie 2020 roku. Jego pomysłodawcy chcą, aby wychodzenie na świeże powietrze – podobnie jak specjalistyczne terapie albo środki farmakologiczne – mogło być przepisywane na receptę przez lekarzy. Inicjatywa spotkała się z dużym zainteresowaniem środowiska medycznego. Jego przedstawiciele dostrzegli, że regularne spacery i wypoczynek na łonie natury zmniejsza ryzyko występowania chorób serca i wzmacnia układ odpornościowy. 

Informacja o przedsięwzięciu rodzi pytanie, czy czynności tak naturalne jak regularne wycieczki po najbliższym otoczeniu muszą być odgórnie rekomendowane przez bardziej doświadczonych specjalistów. Rozstrzygnięcie podobnych dylematów stanęło u podstaw badań zespołu Narodowego Uniwersytetu w Singapurze. Genetycy zastanawiali się nad źródłami skłonności do częstszego kontaktu z naturą. Ciekawiło ich, czy warunkują ją czynniki środowiskowe, czy jest raczej dziedziczona z pokolenia na pokolenie.

Aby to sprawdzić, postanowiono skorzystać z bazy danych TwinsUK, która została założona trzy dekady temu przez prof. Tima Spectora z londyńskiego Kolegium Królewskiego. Obejmuje ona informacje dotyczące 15 tysięcy par bliźniąt z całej Wielkiej Brytanii. – Powodem, dla którego zaczerpnęliśmy z niej wiedzę, był fakt, że mogliśmy oszacować dziedziczność w oparciu o podobieństwa genetyczne u jednojajowych bliźniąt z tymi u dwujajowych – mówi cytowany przez portal „The Guardian" dr Chia-chen Cheng, który kierował projektem. – Jeśli cecha pokroju pragnienia przebywania w naturze jest bardziej dostrzegalna w przypadku jednojajowych par, oznaczałaby to, że ma potencjał przechodzenia z pokolenia na pokolenie – dodaje. 

W toku badań okazało się, że rodzeństwa, które mieszkały w zupełnie innych miejscach, wykazywały zbliżoną chęć do wychodzenia na świeże powietrze. Sprawdzono to za pomocą ankiet, gdzie zapytano o częstotliwość wizyt w ogrodach botanicznych, parkach i innych miejscach rekrecji. Podobieństwa były znacznie większe w przypadku bliźniąt jednojajowych i malały wraz z wiekiem. Nie jest to zaskoczenie – starszy człowiek nabywa określonych nawyków i jest bogatszy o własne doświadczenia. 

Ze szczegółowym omówieniem prac genetyków można zapoznać się na łamach specjalistycznego periodyku „Plos Biology”. Choć wniosek z nich płynący może wydawać się oczywisty, nigdy wcześniej nie udokumentowano na taką skalę podobnej zależności.