Beztroskie, marzące i wyzwolone. Sześć historii o Koreankach w pierwszym cyklu na platformie Pięć Smaków w Domu08.04.2021

Cykl Koreanki inauguruje działalność nowej platformy VOD, której twórcami są organizatorzy Azjatyckiego Festiwalu Filmowego Pięć Smaków. Jak przedstawiono sylwetki kobiet w filmach, które znalazły się w katalogu serwisu?

Dostęp do pojedynczego filmu kosztuje 22 zł, a karnet umożliwiający zobaczenie wszystkich sześciu produkcji – 85 zł. Przegląd zakończy się 19 maja, a dzień później zastąpi go retrospektywa jednego z najbardziej wyrazistych japońskich reżyserów – Siona Sono. Więcej informacji dotyczących serwisu znajdziecie na jego oficjalnej stronie internetowej. 

KOBIETA WĘDRUJĄCA

Mikrosiedlisko / reż. Jeon Go-woon (2017) 

Miso (w tej roli przekonująca Esom) jest sierotą, która niedawno wyleciała z uniwersytetu i zarabia na życie sprzątając w prywatnych domach. Dziewczyna wynajmuje mały pokój bez ogrzewania, a ukojenie znajduje w trzech rzeczach: kieliszku dobrej whisky, nikotynie i czasie spędzonym ze swoim chłopakiem Han-Solem, internetowym rysownikiem. Ubogą, ale beztroską codzienność Koreanki burzy podwyżka cen jej ulubionych papierosów. Bohaterka wie, że kupno kolejnych paczek znacząco uszczupli jej budżet, dlatego postanawia wykreślić z niego jedną pozycję. Rezygnując z wynajmu własnego dachu nad głową, traci poczucie bezpieczeństwa i pozornie sytuuje się na samym dnie piramidy społecznej. W sytuacji, która dla wielu osób byłaby ostatecznym upadkiem, Miso odnajduje jednak upragniony spokój i spełnienie. Mikrosiedlisko, podobnie jak nominowane do Oscara Nomadland Chloé Zhao z Frances McDormand, portretuje odważne jednostki przeciwstawiające się konformizmowi i ugrzęźnięciu w zasadach. Współczesny, wielkomiejski nomadyzm w produkcji Jeon Go-woona został tu ukazany w nieszablonowy, klimatyczny sposób. 

KOBIETA MARZĄCA

Towarzyszka Kim w przestworzach / reż. Kim Gwang Hun, Nicholas Bonner, Anja Daelemans (2012)

Zanim włączycie ten film, musicie wiedzieć jedno – jego konwencja z pewnością nie przypadnie do gustu wszystkim widzom. Towarzyszka Kim w przestworzach została zrealizowana w przejaskrawionym, nieco cukierkowym stylu, plasując się gdzieś pomiędzy komedią romantyczną a kinem motywującym do działania. Film bez dwóch zdań odznaczy się jednak w historii: został w całości nakręcony w Korei Północnej, chociaż był współfinansowany przez dwa europejskie kraje: Wielką Brytanię i Belgię. Co więcej, w jego stworzenie była zaangażowana lokalna ekipa, a sam scenariusz – jeszcze przed oficjalną akceptacją – ulegał wielokrotnym modyfikacjom. Jego centralną postacią jest Kim, która skrycie marzy o karierze akrobatki. Dziewczyna zostaje pewnego dnia nagrodzona za swoją ciężką pracę w kopalni i dostaje możliwość pracy w Pjongjangu, gdzie w tym samym czasie odbywają się przesłuchania do cyrkowej grupy teatralnej. Międzynarodowa koprodukcja nie jest może dramatem psychologicznym o ogromnej głębi, ale urzeka emancypacyjnym tłem i daje siłę do walki o własne marzenia. Aktorki Han Jong-sim, która wcieliła się w rolę aspirującej gimnastyczki, trudno nie polubić. 

KOBIETA EKSCENTRYCZNA

Maggie / reż. Yi Ok-seop (2018) 

Jak trafnie zauważył Łukasz Mańkowski, publicysta „Kultury Liberalnej”, Maggie początkowo miała być inicjatywą edukacyjną zrealizowaną na zlecenie Komisji Praw Człowieka w Korei Południowej. Celem filmu było pokazanie uczniom i studentom, jakie problemy czyhają na młodzież w ich ojczyźnie. Szybko jednak okazało się, że produkcja w reżyserii Yi Ok-seop spotkała się z dużym zainteresowaniem ze strony widzów i selekcjonerów festiwali na całym świecie. Wyszła tym samym z lokalnej niszy – i dobrze, bo w europejskim kinie rzadko pojawiają się tak osobliwe, a zarazem intrygujące realizacje. Punktem wyjścia, od którego zaczyna się abstrakcyjna jazda bez trzymanki, jest w Maggie mały skandal w szpitalu – okazuje się, że para pracowników zabawiała się w laboratorium, czego dowodem była niepozostawiająca złudzeń klisza rentgenowska. Sytuacja uruchamia falę nieoczekiwanych zdarzeń – lekarze i pielęgniarki biorą urlopy zdrowotne, na ulicach Seulu zaczynają pojawiać się kratery, a zdarzeniom przygląda się gadający sum. Tytułowa bohaterka wraz ze swoim partnerem musi odnaleźć się w wywrotowej rzeczywistości, chociaż sama ma głowę w obłokach i piętrzące się problemy. 

KOBIETA ZALOTNA

Twoja i nie tylko twoja / reż. Hong Sang-soo (2016) 

Hong Sang-soo, który niedawno po raz trzeci w swojej karierze sięgnął po berlińskiego Srebrnego Niedźwiedzia za scenariusz do filmu Wprowadzenie, specjalizuje się w niespiesznym, kontemplacyjnym i pozbawionym fajerwerków kinie. Podobnie jak Roberta Altmana, Jima Jarmuscha i Richarda Linklatera, południowokoreańskiego reżysera interesuje zwyczajna codzienność. Mimo że twórca grzebie w czymś, co zmarła ostatnio filozofka Jolanta Brach-Czaina nazwałaby szczelinami istnienia, jego dzieła nie są monotonne, a goszczą widza w osobnym, specyficznym mikroświecie. Do takich produkcji z pewnością należy Twoja i nie tylko twoja z 2016 roku, której główną bohaterką jest niepokorna Min-jung. Bujająca w obłokach dziewczyna zwodzi swojego partnera, Young-soo i beztrosko snuje się po ulicznych barach. Jej seulska odyseja poprzecinana wychylaniem kolejnych butelek soju intryguje, ale też skłania do refleksji nad stanem relacji damsko-męskich. Protagonistka u Honga to rzeczywiście kobieta zalotna i – podobnie jak Miso z Mikrosiedliska – uciekająca od wszelkich konwenansów. 

KOBIETA BIEGNĄCA 

Nasze ciało / reż. Han Ka-ram (2018) 

– Ten film jest niczym pamiętnik wydarzeń, których byłam świadkiem lub sama przeżyłam. Zaczęłam biegać, kiedy byłam pracownicą na umowie kontraktowej w sieci telewizyjnej. Miałam wtedy bardzo niską samoocenę, ale po aktywności fizycznej, którą mogłam uprawiać zawsze wtedy, gdy miałam pod ręką trampki, czułam się szczęśliwa – opowiadała w rozmowie z portalem „Korea JoongAng Daily” Han Ka-ram, reżyserka kameralnego Naszego ciała. Produkcja śledzi losy Ja-Young (w tej roli Choi Hee-Seo), która od wielu lat bezskutecznie przygotowuje się do państwowego egzaminu do służby cywilnej. Oblane testy i oddech apodyktycznej matki, który czuje na plecach, wprowadza ją w permanentny marazm. Ze stagnacji wyprowadzi ją dopiero przypadkowo spotkana biegaczka. Dziewczyna aktywuje nieznane jej dotąd pokłady motywacji i energii do odkrywania własnej tożsamości. Han Ka-ram, która powołała obie postacie do życia, stworzyła kino iście feministyczne i zaangażowane społecznie. 

(NIE)KOBIETA

Dama z Seulu / reż. Jang Jin (2014)

Pracuje jako detektyw z wydziału zabójstw i nieobce mu rozwiązywanie nawet najbardziej wysublimowanych zagadek kryminalnych. Członkowie mafii uciekają przed nim w popłochu, a inni funkcjonariusze odnoszą się do niego z dużym szacunkiem. Yoon Ji-Wook jest niekwestionowanym postrachem tych, którzy weszli w konflikt z prawem, ale mimo sukcesów zawodowych nie jest do końca szczęśliwy. Bohater kryje przed światem dużą tajemnicę – chociaż urodził się jako mężczyzna, od dłuższego czasu czuje się kobietą. Choć przez wiele lat tłumił swoje pragnienia, chęć właściwego określenia własnej tożsamości osiągnie nagle punkt krytyczny i skłoni go do ostatecznej tranzycji płciowej. Na drodze do realizacji upragnionego celu los rzuci mu jednak różne kłody pod nogi. Dama z Seulu Jang Jina stanowi eklektyczne, subwersywne zestawienie dramatu psychologicznego z efektownym kinem akcji, którego niemym bohaterem jest południowokoreański Seul. To opowieść o przełamywaniu konwenansów płciowych, ale też o poszukiwaniu siebie.